Op het schoolplein werd een blikje heen en weer getrapt. Een klasgenote rookte verscholen achter de golfplaten bijgebouwen, die er al tien jaar stonden en nog steeds stonken naar nieuwe lijm en vervlogen hoop. Mijn haren kleurden donker van het zweet, mijn hart pompte gierend door mijn nog smalle lijf, de hormonen suisden met de …
Ik heb heel lang dagelijks geblogd, zelfs al waren mijn handen aan mijn fietsstuur gevroren of kletste ik op een huisfeest tot half 6 ‘s nachts met kennissen van weer een leven daarvoor. Ik denk dat die tijden voorbij zijn. Op een dag als vandaag kan ik me niet indenken dat het ooit nog gaat …
Mijn voeten zijn moe en mijn hoofd is dicht. Met een bos donkerroze rozen en een doos hartjeschocolade ga ik door de donkere maar niet koude lucht van werk naar huis. Langzaam lossen de kleine clustertjes hoofdpijn zich op. Het is net maart, ik sta helemaal aan het prille begin van het gedeelte van het …
Het is de donkerste dag van het jaar, of zoals ik altijd maar denk; vanaf nu wordt het elke dag een beetje lichter. De laatste werkdag van de week voor kerst is geweest. Al jaren geleden heb ik toegegeven aan de niet-overbodige-luxe om de sociale ratrace in deze donkere periode te schrappen. Het grootste gedeelte …
Het is koud, nat, om vier uur donker. Het regent zo hard dat er behalve een meer voor het raam ook een meer op het balkon ligt. ‘Als het zo blijft zeg ik mijn verjaardag af,’ zegt ze. ‘Als het zo blijft zeg ik kerst af,’ vervolgt ze. Ze heeft het niet over regen, kou, …
Ineens is het december. Maand van kale takken, koude voeten en donkere luchten. Maand van de feestdagen omknellende melancholie. Een maand die elk jaar sneller lijkt te komen dan het vorige, en elk jaar korter lijkt te duren. Hoe meer ik er gehad heb, hoe minder diep de sporen van de wintermaanden, maar ik kan …
Het was vanochtend nog nacht, en een natte bovendien. Het kan niet altijd zomer zijn, zelfs niet als de hele wereldbol ettelijke graden in temperatuur stijgt. Misschien had ik de druilerigheid wel gemist, en anders had de lavendel op mijn balkon dat wel. Mensen stappen snel door de grijze lucht met dikke zwarte jassen en …
Achter me wordt getimmerd en gezaagd, naast me klettert regen op het water. Ik zit al een uur of vijf in hyperfocus voor de computer. Wat artikelen, een blog, een nieuwe functionaliteit. Als we gaan eten staar ik in dezelfde focus naar de tv. Daarna moet ik er even uit. Ik wil niet, maar ik …
Ik bekijk het bordje met enig geamuseerde gelatenheid. Ik maak zelf ook de nodige taalfouten. Bovendien lees ik het boek Sapiens, wat betekent dat ik taal tijdelijk zie als een mythische conventie. Net als dubieuzere conventies, zoals dat in India mensen in kasten zaten, of in Amerika donkerdere sapiens slaven waren, of in het huidige …
