Gewoon blijven leven
“Ik ben bang.” Ik kijk je aan met mijn verschrikte kattenogen, die de liefheid van jouw puppyblik niet kunnen evenaren. Er blijft iets berekenends in me zitten, iets vals, een mogelijke krab en een bliksemsnelle ontsnapping. En toch, op het moment dat ik het zeg weet ik dat ik de waarheid spreek. Ik voel hoe …