Over mij

Ik ben Anne Koeleman, alweer 14 jaar 25. Niet-radicaal links-liberaal, activiste van de nuance, overtuigd lesbienne. Dit is mijn persoonlijke blog.

Mijn huidige leven is een strijd tussen de verschillende persoonlijkheden in me. Daar ben ik blij om, want nog niet eens zo lang geleden was ik in wisselende depressies al die versies van mezelf verloren.

Ik vind brokstukken van mij terug in opnieuw doen waar ik vroeger warm van werd. Toneel, wandelen, schrijven. Die brokken kunnen misschien nog niet goed door één deur, maar ze wonen tenminste allemaal weer op één plek. In mij.

Over de blog

Het ergste wat ik ooit gevoeld heb is niets. Met deze blog probeer ik de eeuwige blokkade op de weg tussen mijn emoties en brein te omzeilen. Ik heb ontdekt dat ik daarin een paar thema’s heb. Het gaat me om de liefde, vraagstukken rondom sekse en seksualiteit, de polarisatie van de samenleving. En ook, vreemd genoeg, angst en depressie zelf. Want als ik me slecht voel, voel ik ook. Het is altijd beter dan niets. Ik ben de verzameling van wat me raakt. Dit is een willekeurige greep uit wie ik ben.

Thema’s

Ik heb de onderwerpen van mijn blogs niet gekozen, ze kozen mij. In de loop van de tijd ontdekte ik deze terugkerende pijnpunten, ijkpunten, gevoelige plekken, pijlers:

Angst en depressie

Over de erkenning dat het soms niet ‘even gewoon doorbijten’ of een ‘zware periode’ is, maar een jarenlange strijd. Die niet iedereen doormaakt. Dus dat ik niet de enige ben die er in faalt. Dat hulp zoeken geen zwakte is. Dat ik altijd op mijn hoede moet blijven. Dat ik altijd psychisch gevoelig zal zijn. En dat is niemands fout. Blogs met dit thema

Liefde

Omdat liefde de sterkste emotie is die er bestaat. Ook verliefdheid. Zelfs liefdesverdriet. Een terugkerend thema in mijn leven. Ik heb er een moeizame relatie mee, maar raken doet ze zeker. Zonder dit onderwerp kan ik heel veel stukken niet kwijt. In zekere zin is ze overkoepelend aan de rest. Blogs met dit thema (en kijk vooral ook even bij mijn gedichten)

Seksualiteit

Omdat ik lesbisch ben. Niet op de manier dat ik hou van aardappelen, bij mij is het een onderdeel van mijn identiteit geworden. Daar wordt soms wat moeilijk op gereageerd ‘doe maar normaal…’, maar ja, sommige mensen eten vegetarisch, sommige zijn vegetariërs. Sommige vrouwen hebben een kind, anderen zijn moeder. Sommige mensen behandelen iedereen gelijk, anderen identificeren zich als feministisch of activistisch (waaronder ikzelf).  Sommige meisjes vallen op vrouwen, ik bén lesbisch. Blogs met dit thema

De wereld

Omdat ik me boos kan maken over de wereld, met mijn vuist wil schudden naar de ‘anderen’ die het ‘niet begrijpen’. En dan een stap terug doe en besef dat ik hetzelfde doe als de fanatiekelingen.  Dat ik helemaal niet wil vechten maar muren wil neerslaan, bruggen wil bouwen en het midden wil vinden. Het midden dat te weinig zijn stem laat horen. Ik laat die stem niet verloren gaan. Ik ben een activiste zonder barricade en strijd voor de nuance. Blogs met dit thema