Winterdood
Ik was een tijd alleen. Ik bedoel echt, echt alleen. Als ik mijn appartementje in kwam was er niemand. Kilometers en kilometers ruimte. Oké, een paar meter dan. En alleen ik om ze te vullen. Het was heerlijk, die ruimte. De vrijheid. Het was vreselijk. Ik ben niet mijn beste gezelschap. Ook niet van anderen, …