“hoi”, schreeuwt het meisje boven de muziek uit. Ik kijk haar niet begrijpend aan. “Hoi”, gilt ze, nu op haar hoogste volume. Helaas voor haar is het nummer net opgehouden. Verschillende mensen draaien zich lacherig om. Ze haalt haar schouders op, onverstoorbaar. “Ben jij niet Anne?” zegt ze iets zachter. Nu komt ze weer nauwelijks …
“Ik ben bang.” Ik kijk je aan met mijn verschrikte kattenogen, die de liefheid van jouw puppyblik niet kunnen evenaren. Er blijft iets berekenends in me zitten, iets vals, een mogelijke krab en een bliksemsnelle ontsnapping. En toch, op het moment dat ik het zeg weet ik dat ik de waarheid spreek. Ik voel hoe …
Ik leef niet in een droom. Ik kan niet doen alsof ik de wereld beter kan maken. Ik kan niet doen alsof ik je prins op het witte paard ben, aanstormend in de nacht. Ten eerste kan ik niet paardrijden. En ten tweede ben ik geen prins, behalve dan wat betreft verwend gedrag. Ik kan …
Ik loop het café in en knipper met mijn ogen. Na de stralende zon is het donker hier. Jij staat met je rug naar me toe achter de bar en probeert iets in de kassa aan te slaan. Een paar krullen zijn uit hun gevangenis gesprongen en reiken tot je schouderbladen. Brutaal bewegen ze op …
Je komt haar tegen tijdens een avond stappen. Waarschijnlijk herken je haar van gay.nl. Of van Hyves. Of van die ex van je ex. Maar toch, dit is de eerste keer dat je haar echt ziet, zomaar in het wild. Ze zwaait haar haren naar achteren en kijkt je aan. De aarde stopt met draaien, …
Mijn kat woont hier al een jaar of drie. Het was lastig haar te vinden, kleine Peper. Daar gingen dagen van marktplaatsen, buren en bellen aan vooraf. En toen een treinreis naar Haarlem. In een vastgeplakte kartonnen doos heb ik haar naar huis gevoerd. Het duurde drie dagen voordat ze op schoot klom, nu is …
21 mei, twee uur ’s middags. Een schitterende dag. Ik loop de brug over richting de Amsteldijk. Jammer dat ik vergeten was dat het Hemelvaartsdag is; mijn boodschappen moesten van de verre Albert Heijn komen. Op de heenweg liep ik om, nu besluit ik deze route toch te nemen. Gelukkig kan ik alweer een broek …
Het is drie maanden geleden dat ik voor het laatst afgewassen heb. Een laagje wit dons heeft zich langzaam verspreid over de bovenste borden. Ik kan alleen maar gissen naar de nieuwe organismen in de stapel eronder. Misschien komt er zometeen wel een slijmerige slak met vijf tentakels uitgekropen. Wie weet. Ik zou nu het …
Elf uur, zaterdagavond. Voor de deur van het café ligt de eerste dame al op haar knieën op de stoep. Als ik het goed begrijp wil ze “hier liggen… slapen…”. Jammer voor haar, de nacht is nog zo jong. Hoewel, waarschijnlijk heeft ze haar eerste drankje al voor twaalf uur ’s middags naar binnen geslagen. …
