Het is de donkerste dag van het jaar, of zoals ik altijd maar denk; vanaf nu wordt het elke dag een beetje lichter. De laatste werkdag van de week voor kerst is geweest. Al jaren geleden heb ik toegegeven aan de niet-overbodige-luxe om de sociale ratrace in deze donkere periode te schrappen. Het grootste gedeelte van de komende tijd ga ik dus liggen wentelen in mijn eigen verdriet. Je ongestoord verdrietig kunnen voelen tijdens de feestdagen is iets wat maar weinig mensen gegeven is. Je ongelukkig kunnen voelen is ook een van mijn niet-overbodige luxes. Ongelukkig maakt het me niet.
