Het is 30 november. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Euforisch wel. Het jachtige gevoel dat daar bij hoort, dat brandende, is een reden om te leven, maar geen geluk. Buiten euforisch was er alleen zwart. En toen ik antidepressiva kreeg, grijs. En toen ik aan mezelf ging werken zo’n halve lentedag. Maar nu …
We gaan naar Pathe ladies night want dat is weer eens wat anders. Heel anders. De ‘bubbels’ zijn lekker maar het vingerhoedje klein. De kraampjes met vrouwendingen een beetje treurig. Het vermaak bestaat uit een loterij. Een shirt met het glitterdoodshoofd valt op rij twee, stoel zestien. ‘Oh god, dat ben ik,’ zegt mijn vriendin, …
Ik reken mijn koffie af met een hand kleingeld. Duitsland mag op vele gebieden vooruitstrevend zijn, betalen doe je er in de meeste gevallen nog met klinkende munt of knisperend briefgeld. De bankbiljetten bleken weer eens veranderd. Geen idee wanneer, thuis hou ik mijn pasje tegen een contactpunt en mijn portemonnee leeg. Andere herinneringen aan …
Ik verberg de ene na de andere scheldkanonnade op mijn facebooktijdlijn. Sint was dit jaar op bezoek met wat minder donkere knechten, en een foto leidt tot discussies waar de honden geen pepernoot van lusten. Ik hou niet van censuur, en over woorden als ‘snol’ en ‘hoer’ zul je me tijdens een biertje niet horen. …
We gaan de stad uit die we net een dag kennen. We hebben nog geen traditionele problemen als dagen vol regen of een afslaande motor gehad. Ik snurkte zelfs voor mijn doen uitzonderlijk zacht op onze gezamenlijke hotelkamer. Het venijn zit hem dit keer niet in de staart, we rijden vlot en fileloos naar huis. …
Hamburg heeft een rauw soort schoonheid. Het is iets typisch Duits, dat lelijke dat eigenlijk mooi is. We proberen curryworst te vinden. Ook typisch Duits, maar hier nauwelijks te vinden. Op de hoek bij een bekend kraakpand zijn we afgeleid door politiebussen en schelle muziek. Er gebeurt iets. We zijn nieuwsgierig, maar ook hongerig. Er …
Ik laat me graag dingen overkomen. Dan raak ik niet gestrest over wat ik zou kunnen missen. Dus vertrek ik op roadtrip naar een stad waar ik niets van weet. We eten onderweg in de McDonalds omdat het kan, belanden in twee files en zijn er dan. Hamburg met erotische clubs op elke hoek, vuurwerk …
Ik slinger wat truien in een tas. Het wordt een koud weekend in Hamburg. Zoals altijd ben ik eigenlijk bezig een website in elkaar te zetten, mijn toneelles te verwerken, en wat woorden te schrijven tussendoor. Het zou mijn wereld makkelijker maken als ik nu met een lijstje aan het afvinken was wat ik mee …
Daar stonden we dan, opnieuw te kijk met onze labels – depressie, angst. Op een industrieterrein in Amersfoort. Het voelde minder onwennig dan de eerste keer. Misschien omdat we, na het eerdere evenement, overal bekende gezichten tegen kwamen. Of door onbekenden werden herkend. Misschien was het de heldere openingslezing. ‘Tegenwoordig heeft elk kind ADHD en …
