Als kind ben ik een tijdje opgenomen geweest in een ziekenhuis. Tussen de muren van mijn ziekenhuiskamer voelde ik me veilig. Ik wilde er nooit meer weg. Misschien trok dat me naar mijn tweede jeugd in het AMC. Hier leerde ik meer over mezelf, en over wie ik ben in relatie tot anderen. Ik leerde beter omgaan met mijn angsten. Ik vond tenslotte de moed om iets anders te willen, iets onbeschermds. Ik voel me goed genoeg om mijn leven te beginnen buiten deze veilige muren. Maar ik ben ook blij als ik er af en toe terug mag keren.
