Ik zit nog steeds wat zwaar door mijn energielevels heen. Onderweg naar huis ben zo moe dat ik twijfel of ik de fietstocht ga redden. Het is altijd een rare gewaarwording, de stenen onder het wiel, net te warm in de zon die soms door komt en dan ineens die grote spetters op het wegdek …
Mijn laarzen liggen droevig op het balkon te verdrinken in het koude regenwater. Het is daar een zwembad van enkele centimeters. Het vocht voelt zich niet gehinderd door de verloren plasjes zon die af en toe over de reling heen schieten. Wolken vliegen langs de ruiten. Ik benijd de tweedaagse festivalgangers niet, ik heb …
Ik kreeg drie maanden om schaamteloos mijn vrienden te verwaarlozen, we zitten in maand vijf. Toch kan ik niet anders dan een beetje verliefd tegen mijn vriendin aanhangen tijdens het festival voor liefhebbenden. Gouden jurken, gekke pakken, veel naakt, een hoop vertoon en toch weinig nep. Milkshake is een verademing. Mensen die echt zichzelf kunnen …
Mijn tijdlijn ontploft van mensen die moeite hebben om ‘reiziger’ te worden genoemd wanneer ze reizen met de trein, en ‘bewoner’ wanneer ze worden aangeschreven door de gemeente. In het ene na het andere bericht zie ik de woorden ‘doorgeschoten politieke correctheid’ voorbij komen. Ik snap het probleem niet. ‘Bewoner’ bespaart inkt. ‘Reiziger’ is bondiger …
De molen heeft me aardig wat klappen toegediend. Mijn sociale angststoornis en depressies lopen al zo lang mee dat ze goed gesmeerd zijn. Het ‘vermoeden van achterliggende persoonlijkheidsproblematiek’ heeft minder jaren en laat zich puberaal als ze is niet zo goed vangen. Ze komt altijd pas echt met haar billen bloot te liggen in intieme …
Sire zet al mijn klauwen uit. Mijn innerlijke feministe is woedend dat een campagne over sekseongelijkheid draait om mannen, mijn, LGTQ+-activiste is woest over de gendergedachte, mijn dsmmeisjeskant huilt voor andere kinderen. Mijn wetenschapper weet dat het gerefereerde onderzoek niet klopt. De broek doet de das om, als die zou bestaan was hij allang een …
Ik fiets naar de stad, op zoek naar een klein restaurant met bekenden en onbekenden. Fietsen door de binnenstad van Amsterdam kan ik het beste vergelijken met Russische Roulette. Je haalt de trekker over en hoopt dat de kogel in een andere huls zit. Het gaat het beste als je volledig stoïcijns alles negeert. Je …
Door de stortregen in mijn nette outfit naar het theater. Een klucht over een toneelgroep die een klucht speelt. Verwarrend herkenbaar, voor mij bijna uit het leven gegrepen. De eerste helft is de generale repetitie van het stuk, na de pauze een optreden van achter het decor en als laatste het stuk opnieuw, maar dan …
Ik was vannacht boos. Ik heb relatief weinig heftige emoties sinds ik antidepressiva slik, maar dit was een klassieke bui. Het is maar goed dat ik alleen thuis was, zodat ik kon stampvoeten en gillen. Vandaag was er weinig te bekennen van die woede. Ik vraag me af of het onvrede was of dat het …
