Ik publiceer weer na een herhaalde nachtmerrie waarin niemand, ook ikzelf niet, doorheeft dat ik gek ben geworden, omdat ik volkomen normale opvattingen heb in de 50 vierkante meter van mijn eigen huis. Ik wil kunnen toetsen dat wat ik denk nog past binnen de kaders van mijn samenleving en binnen de taal van deze …
Ik ben niet egoïstisch genoeg om te zeggen dat ik terug ben om mezelf te vinden. Ik ben niet altruïstisch genoeg om te zeggen dat ik er ben zodat anderen me kunnen volgen. De finale reden die me terugbracht naar dit medium is een herhaalde nachtmerrie, waarbij ik denk dat ik – met alleen mezelf …
Genoeg reden om te stoppen, maar waarom terugkomen? Ik kan mezelf niet zo goed volgen als ik niet schrijf. Dat betekent dat ik in schrijfloze periodes door het leven ga alsof ik mijn bril niet op heb, ik kan best wel iets zien, maar het is aftasten. Schrijven voor mezelf zou ik ook in mijn …
Ik denk dat alles wat ik denk en zeg al eerder is bedacht en beter is gezegd. Vaak zelfs door mij. Dat is één van de redenen waarom ik stopte met dit schrijfformat dat sleets voelde; wel vertrouwd, maar vol slijtplekken en hier en daar een gat. De andere reden was dat het ongelooflijk moeilijk …
Het is meer twee jaar geleden dat ik de laatste van een driejarige reeks dagboekjes de virtuele ruimte in stuurde. Corona was toen in volle zwang en ik voelde de noodzaak niet meer om mijn mening en duiding toe te voegen aan wat inmiddels een oceaan aan meningen en duidingen was geworden. Ik voelde zelfs …
