Het is dat rare moment in het vroege voorjaar dat het licht verlengd is, ik op mijn balkon kan zitten, maar al moe word van een tripje naar de supermarkt. Terwijl mijn hoofd nadenkt over werkdagen met lunchtripjes en avonden in het park gevolgd door een wandeling door de nog zwoele lucht en wellicht een …
Ik heb mijn vaseline thuisgelaten om gedoe bij de douane te voorkomen. Een vergissing, blijkt zodra in het Italiaanse zomerweer mijn bezwete dijbenen elkaar openschaven. Een van die problemen van welgevormdheid waar je vrouwen zelden over hoort. Vaseline verkopen ze niet. Ik volsta met elke twee meter crème tussen mijn benen smokkelen, tot ik in …
Ik verberg mijn snijdende handen in mijn jas en mopper ‘eind maart’. Toch voel ik mijn gezicht al wat trekken, de zon heeft me aangeraakt. De winkels richting de binnenstad zijn ook hier een tattooshop en een verlopen bruidszaak. Daar houdt de gelijkenis op. De supermarkt heeft geen onverbiddelijk verboden-voor-honden-bordje, of vriendelijk vermanend ‘houd uw …
Treinreizen went snel, maar het wordt ook snel vermoeiend. Zeker met de vier uur van en naar hotel op mijn vrije dag. Het is stervenskoud als ik uitstap na mijn laatste ritje van de week. De supermarkt moet het ontgelden, ik reken erop het fort dat ik voorlopig mijn thuis mag noemen niet meer te …
De ijstijd is weer voorbij. Hoewel de sloot nog bevroren is, zitten we in de tuin in de zon. Met dikke vesten aan. Aan de overkant van het water klinken de rustgevende klanken van een middeleeuws toernooi. Daar staat het historische park Archeon. “We horen de echo van het verleden,” zegt ze, en dan “schrijf …
Het waait hard hier. Hoewel ik al twee keer heb geschuild voor een plotselinge plensbui en een keer zowel in de zon als de regen heb gezeten, zou deze februaridag in Nederland bekend staat als juliweer. Ik loop naar de zee omdat je je verblijf ook eens af moet, maar word een beetje treurig van …
Nog niet zo lang geleden ging bijna niemand naar de psycholoog. Althans, zo leek het. Tegenwoordig is het minder taboe om hulp te zoeken voor je depressie of burn-out. Toch blijft het allemaal vooral binnenskamers. Wat de uitingsvormen van psychische problemen ook zijn, ze hebben een ding gemeen: de mensen die eraan lijden zijn intens …
Schaapje noem ik haar. Want poes kan eigenlijk niet meer. De katten in mijn leven zijn niet meer op vier handen te tellen, de mensen die ik poes noem niet op zes. Soms ontglipt het me zelfs in de supermarkt bij een lieve caissière. Schapen ontglippen me nooit. Of geitjes. Met bokkensprongen over de stenen heen …
De maandelijkse verplichte hormonencocktail slaat weer in als een bom. Het ene moment zit ik nog lekker met mijn hoofd in het zonnetje, het volgende moment wil ik snauwen naar een voorbijganger omdat hij toevallig naar me glimlacht. Alsof het niet genoeg is dat ik als bewust kinderloze vijf dagen per maand mezelf moet drogeren …
