Als ik over emoties moet praten, of pijn heb, of me juist heel fijn voel, en ik in een veilige omgeving zit, begin ik te miauwen. Ik heb een heel arsenaal aan kattengeluiden, van “miew” ik hou van je, “pgggrrrr” ik wil aandacht, tot “maw” hou je nog van me, “mi-aauw” ik weet het niet …
Het is zo warm dat ik er landerig van word. Een uitstekend woord voor de plek waar ik, in de schaduw van de grote overkapping, zit te werken. Midden in het land. Een vogeltje komt het nest achter me uit. Af en toe drijft er een verloren zwaan voorbij. Ik trommel met mijn vingers op …
Ons zondagterras heeft een nieuwe aanwinst. Stompie is afgelopen week aan komen lopen. De naam komt van het gebrek aan staart. De hier heersende poes, ook een aanlopertje, stond op een ochtend gebroederlijk met haar uit zijn bak te eten. Ze is blijven hangen. Het kost een uurtje om haar vertrouwen te winnen, maar die …
Mijn kat kreeg de naam Peper omdat ze bij onze eerste kennismaking de kamer rond rende alsof ze dat in haar reet had. Een slordige 15 jaar later doet ze dat nog steeds. Ze is miniatuur en lichtgewicht en speelt met kurken alsof ze zes maanden is. Niemand zou haar voor ouder dan een kitten …
Schaapje noem ik haar. Want poes kan eigenlijk niet meer. De katten in mijn leven zijn niet meer op vier handen te tellen, de mensen die ik poes noem niet op zes. Soms ontglipt het me zelfs in de supermarkt bij een lieve caissière. Schapen ontglippen me nooit. Of geitjes. Met bokkensprongen over de stenen heen …
Ik sta met een been in het ondoordringbaar struikgewas, de andere nog op het gras. De poeseigenaresse slingert als een slang door het netwerk aan planten. De kat raakt altijd een keer zoek. Ik beland meestal in de staat van de autist; ik weet dat ik iets moet voelen of doen maar krijg niet instinctief …
Gisteren herplaatste ik een column van negen jaar geleden. Ik sprak daarin over mijn leven toen ik nog 23 was. Studie, samenwonend met mijn vriendin, en een kat. Ik zou af en toe terug willen naar die jaren. Om te vertellen dat het oké is om alles te hebben en ongelukkig te zijn. En dat …
Ik zou zo graag een kunstenaar zijn. Zo eentje die tot diep in de nacht klodders verf op een muur smeert, er naar kijkt, en zijn diepste gevoelens weerspiegeld ziet. Of in een afgeknipte spijkerbroek in een hoek van de kamer op haar gitaar tokkelt, vergeet te eten omdat de muziek haar in vervoering brengt. …
Ik moet het eerlijk toegeven: de laatste tijd zie ik erg weinig lesbiennes. Ik kan prima vertellen welke homo zijn broek uittrekt voor een lijntje coke, welke flikker elke haar op zijn lichaam met een pincet uittrekt, welke nicht zo diep in de scene is gekomen dat zelfs zijn lul bij begroeting wappert en welke …
