Ik zou zo graag een kunstenaar zijn. Zo eentje die tot diep in de nacht klodders verf op een muur smeert, er naar kijkt, en zijn diepste gevoelens weerspiegeld ziet. Of in een afgeknipte spijkerbroek in een hoek van de kamer op haar gitaar tokkelt, vergeet te eten omdat de muziek haar in vervoering brengt. Op dit moment wil ik vooral kunnen zingen als een nachtegaal, inplaats van een valse poes. Helaas, ik moet het met die stem doen wanneer ik zometeen een solo weggeef tijdens toneelles. En al heb ik wekenlang geoefend, ik denk dat de kat het wint.