Het vervelendste van rouwen is dat je er helemaal doorheen moet. En dan nog een paar keer. Tenzij ik alles wegstop, maar dan loop ik muurvast en moet ik er alsnog doorheen met behulp van pillen of psychologen. Eerlijk gezegd heb ik wel even genoeg van pillen en psychologen. Mijn natuurlijke coping met dingen die …
Genoeg reden om te stoppen, maar waarom terugkomen? Ik kan mezelf niet zo goed volgen als ik niet schrijf. Dat betekent dat ik in schrijfloze periodes door het leven ga alsof ik mijn bril niet op heb, ik kan best wel iets zien, maar het is aftasten. Schrijven voor mezelf zou ik ook in mijn …
Het is twee jaar geleden dat ik opstond, dacht ‘wat ga ik nou eens met mijn leven doen’, en besloot om mijn dag in precies honderd woorden op te schrijven. Eigenlijk was het een manier om uit mijn schrijversblokkade te komen, maar al binnen een week begon het zijn eigen leven te leiden. Inmiddels kan …
Je gaat door, als je voeten pijn doen, je hart fladdert, je lichaam in een staat van continue pijn vervalt. Je gaat door nadat je lichaam in continue pijn vervalt. Je gaat door met je lessen, uit plichtsgevoel. Je gaat door met je hobbies, om de rush die ze af en toe zouden kunnen geven. …
De afgelopen weken wilde ik vaak aan een blog over corona beginnen. Het lukte me niet omdat ik het te druk had. Te druk met dagelijkse dingen waar ik normaal te geprikkeld voor ben om aan toe te komen, zoals slapen, eten, vuilnis weggooien, knuffelen met mijn vriendin, uit het raam staren, een rondje om …
Toen ik jong was had ik een paar aardig obsessieve trekken. Iets met stoeptegels tellen, dingen in een hoek van 90 graden op mijn bureau, dwangmatig opruimen en getallen vermijden. De inrichting van huizen moest strak, felle kleuren waren uitgesloten, uit de band springen was een onbegrijpelijke zaak. En ook tot in de puntjes enge …
‘Ik ben hier’, fluister ik zacht, als ik mijn mentale checklist afloop en mijn mantra herinner. De lijst liegt er niet om. Als ik de kans krijg slaap ik tien tot twaalf uur per nacht. Ik heb geen zin om stukken te schrijven. Ik heb nog net zin om buiten in de zon te zitten, …
Nog niet zo lang geleden ging bijna niemand naar de psycholoog. Althans, zo leek het. Tegenwoordig is het minder taboe om hulp te zoeken voor je depressie of burn-out. Toch blijft het allemaal vooral binnenskamers. Wat de uitingsvormen van psychische problemen ook zijn, ze hebben een ding gemeen: de mensen die eraan lijden zijn intens …
Het is onherroepelijk winter. Ik weet niet of de zomer ooit langs is geweest dit jaar, maar het was in ieder geval een soort van grauwig licht in de ochtend en de avond. Dat is nu, voor een aantal maanden, zeker voorbij. Het stemt me wat zwaarder af, die donkere dagen. Er komt een soort …
