Elke dag loop ik langs het meer. De afgelopen dagen is daar een overschot aan bloesems, zwanen en zonnige vergezichten. Er is ook een onderschot aan mensen die bloemen plukken, zwanen lastigvallen en het uitzicht vertroebelen. Er is maar één mens die er altijd is. Een man van midden dertig, met een ontbloot bovenlijf, een …
We lopen zes musea af in nog geen twee uur. Kunst, meer kunst, een oud huis, design, nog meer kunst en een natuurhistorisch museum. Ik weet niet of ik een kunstmens ben. Ik loop met topsnelheid door de zalen, keur een schilderij of roep dat ik hem wel aan mijn muur wil hangen. De mensen …
Ik krijg sinds kort deze brieven van de therapeut. Bij de meesten denk ik ‘inderdaad’. Bij sommigen denk ik ‘Poe’. Bij deze dacht ik eerlijk gezegd ‘huh?’. Niet dat ze niet ongelooflijk gelijk heeft natuurlijk, maar analyseren van gevoelens kan ik pas achteraf en praten over gevoelens is een gloednieuwe vaardigheid van me die nog …
De meeste van mijn boeken staan nog bij mijn ouders, en eigenlijk lees ik nauwelijks nog van papier. Maar de boekenkasten staren me nu al een paar dagen akelig leeg aan. Ik had de wand ook kastloos kunnen laten, maar een kale muur is ook maar kaal. Ik weet eigenlijk niet waar ik me druk …
Ik zag vandaag drie regenbogen. Kennelijk is het als plaatselijk noodweer of tropische dagen, iets dat ooit heel zeldzaam was en nu niet meer. Of misschien zit ik wat dichter op de natuur, pal achter het raam waar al die weersomstandigheden als een Netflixserie afspelen, tien seconden aftellen en hup, daar begint de volgende aflevering …
Ik woon in een wereldstad en werk in een andere. Elke ochtend sta ik op, neem een kop koffie en staar naar het duizelingwekkende uitzicht over ons meer. Dan kleed ik me aan en loop in 10 minuten naar een lief klein stationnetje in het groen. Daar stap ik op om precies 50 minuten later …
Ik zit oog-in-oog met rond de dertig zwanen. Of eigenlijk, oog-in-kont. Ik heb nooit zoveel zwanen tegelijk gezien als op deze plas, en wat ik ervan gewend ben is majesteitelijk. In hun natuurlijke habitat zitten ze kennelijk meer onder water dan dat ze erop dobberen, en omstebeurt kantelen de zwanebibsen omhoog. Ons zitvlak heeft bij …
Het glas van mijn telefoonscherm is gebarsten, ondanks alle beschermhoezen en glasplaatjes. Hij blijft thuis voor reparatie. Natuurlijk laat het openbaar vervoer me compleet in de steek. Zowel op de heenweg als de terugweg moet ik om uiteenlopende redenen alternatieve routes uitpluizen met een spoorrailkaart, zonder de mogelijkheid om mensen te waarschuwen dat ik ben …
Ik ging mijn eerste therapiesessie in met een mengeling van hoop en wantrouwen. Hoop dat er een simpele oplossing zou zijn voor waar ik mee worstelde, een oefening, een pil, een antwoord. Wantrouwen omdat ik niet geloofde dat het antwoord bestond, als ik deze zelf in mijn vakken psychologie, in mijn eindeloze zelfmotivatie, zelfconfrontatie en …
