De meeste van mijn boeken staan nog bij mijn ouders, en eigenlijk lees ik nauwelijks nog van papier. Maar de boekenkasten staren me nu al een paar dagen akelig leeg aan. Ik had de wand ook kastloos kunnen laten, maar een kale muur is ook maar kaal. Ik weet eigenlijk niet waar ik me druk om maak. Eigenlijk weet ik het dan weer wel. Morgen komen mijn vriendinnen langs. Ze zien me wel voor de eerste keer in een huis waarvan ik de inrichting helemaal zelf heb bepaald. Niets om zenuwachtig voor te zijn, maar natuurlijk ben ik dat toch.
