Dit is de laatste dag van mijn laatste maand op werk. Helemaal weg ben ik nog niet. Ik maak me langzaam los van de plek die de afgelopen 12,5 jaar mijn thuis is geweest. Goed onthechten is ook een kunst. Volgende week vaar ik een laatste keer mee op onze Prideboot. ‘Hoe voelt dat nou, …
Ik kom twee uur te vroeg bij de angsttandarts, dus loop ik een rondje door de nieuwbouwwijk. Als ik op een bankje zit, glijdt een vrouw in een rolstoel op me af. “De invaller heeft mijn schoen te los gestrikt,” begint ze zonder omhaal. Twee minuten later ligt haar voet op mijn schoot. “Je bent …
‘Ik heb last van podiumangst!’ app ik, als ik met mijn pailettenjurkje en zilveren shirt, en duizend roze speldjes, hoedjes en veren veel te naakt in de trein zit.Nog even en dan sta ik op een boot een choreografie te dansen terwijl duizenden mensen naar me staren. Ik weet dat ik dat heerlijk vind. Maar …
Ik kijk naar het prachtige meer aan mijn voeten. ‘Ik heb de bodem gezien, hier vouw ik mijn vleugels dicht’ schreef ik al eens over mijn nu in avondlicht badende thuis dat ik mijn nestje noem. Het is een mooie dag om zo ver verwijderd te zijn van waar ik vandaan kom. Zowel psychisch als …
‘Het maakt niets uit’, dacht ik vaak, als ik de deur van mijn huis dicht trok. En ik was alles al bijna vergeten. De woedende onmacht die ik voelde om mijn ideeën te laten landen. De monotonie van de taken me uiteindelijk werd toevertrouwd. De angst die de dingen me kostten, juist die dingen die …
Persoonlijk heb ik maar weinig op met psychische labeltjes. In mijn ideale wereld zou het handboek van de psychiatrie dat wij in Nederland gebruiken zo de prullenbak in gaan. Ik ben meer fan van het andere classificatieysteem, de ICD, waar er geen verschil meer wordt gemaakt in persoonlijkheidsstoornissen, zoals borderline en vermijdend. Ik zou het …
De poes is beledigd als we zwaar beladen met reistassen de deur open zwaaien. In dit huis past drie keer ons Portugese appartement. Voor het raam geen zee, maar het meer ligt net zo mooi te wezen. Ook op dit balkon schijnt een warme lentezon. Het bed is veel ruimer dan ons eenspersoonsexperiment aan die …
‘Ik heb een heel zwaar leven’, verzucht ik drie keer per uur, terwijl ik met mijn armen op het balkon naar de zee tuur. De bedden zijn aan de kleine kant en de koelkast bromt. Maar in het land van sinaasappelboomgaarden, rotsstranden en azuurkleurige golven deert me dat me allemaal niet. Ik ben mijn stad …
Het is vandaag warmetruiendag. De kachel ging op diverse werkplekken een graadje lager met het idee dat er om warm te blijven dikke kabeltruien aan konden worden gedaan. Een jaar geleden zaten we nu in de uitlopers van de Siberische wolf of Russische beer en waren er drie fleecetruien nodig. Vandaag kon ik mijn winterjas …
