Het enige leuke aan stortregens en stormwinden is dat ik mijn garderobe weer kan vervangen. Nu doe ik dat eigenlijk best vaak, maar in het najaar nog wat liever, want herfstkleuren staan me het best. Ik ben geboren in indian summer of vroege herfst. Ik weet niet of dat iets zegt over je kleurtype, maar …
Elke dag lijkt intensiever. Alsof alles wat belangrijker is. Ik mis de cocon van gesponnen zonlicht, die alles wat er niet toe doet meteen tot een surrealistisch beeld schetst. De herfst is altijd zo vervlochten van besef. Alles is hyperrealistisch, met een door Hollywood geslepen bril, alsof er een diepere betekenis kan schuilen bij de …
Die boom staat er vast al jaren. Wortels stevig verankerd met deze grond. De klimop is er nog niet zo lang, heeft pas net zijn slingerarmen om de stam gedraaid en haakjes in de sterke houtschubben geslagen. Hij is prachtig rood, alsof hij de herfst al aan ziet komen, gespitst het einde voelt naderen. Ik …
Ik las ergens dat IQ in de nazomer en herfst piekt. Zodanig dat mensen op de Alzheimergrens rond september gezond zijn, terwijl ze een half jaar daarvoor voor de test zijn gezakt. Mijn eigenschappen fluctueren ook met het jaargetijde. In de winter voel ik me een kluizenaar, in de lente een veertje in de wind, …
‘Waarom ben ik zo moe? Het is mijn vrije dag!’ zeg ik haar, maar al tijdens het praten weet ik het antwoord. De dag begon met een stuk schuren. Toen werd ik een uur lang geinterviewd voor de Linda, via de telefoon, wat ik beiden erg beangstigend vind. Vervolgens heb ik het bed verschoond en …
Ik vond dat ik te vroeg moest opstaan vandaag. Mijn huis was het daar mee eens en troostte me met dit uitzicht op een uur dat ik niet eerder had gezien. Geen betere preventie op deze dag, maar ik kan er maar heel even in op gaan. Het is nog steeds niet koud, ik voel …
Achter me wordt getimmerd en gezaagd, naast me klettert regen op het water. Ik zit al een uur of vijf in hyperfocus voor de computer. Wat artikelen, een blog, een nieuwe functionaliteit. Als we gaan eten staar ik in dezelfde focus naar de tv. Daarna moet ik er even uit. Ik wil niet, maar ik …
Het flardje nakomende herfst licht weer zijn voeten en de zon laat zich steeds onvoorzichtiger zien. We lopen door de parken van Kerk en Zanen, een stukje nieuwbouw boven het station. Er is hier veel ruimte en stilte en de dagen kabbelen voort. ‘Nog even en we slapen in,’ zegt ze. Ook ik verlang naar …
De wekker stond om tien uur, ik word om twaalf uur wakker. De wind beukt op het huis in alsof het een strooien hutje van een biggetje is, de wereld een boze wolf. De lucht is bijna net zo grijs als de boomtakken. Ik mopper “hadden we dit weer niet al gehad?”. De herfst was …
