‘Het maakt niets uit’, dacht ik vaak, als ik de deur van mijn huis dicht trok. En ik was alles al bijna vergeten. De woedende onmacht die ik voelde om mijn ideeën te laten landen. De monotonie van de taken me uiteindelijk werd toevertrouwd. De angst die de dingen me kostten, juist die dingen die …
De lange en niet zo blonde man van mijn huishomo ontmoet vandaag zijn schoonouders voor de eerste keer. Omdat huishomo en ik al tijden lang een soort van getrouwd zijn snap ik zijn nervositeit. En die van mijn man. Ergens tussendoor loopt mijn vriendin ook nog tegen moeder aan, om de chaos compleet te maken. …
We gaan de stad uit die we net een dag kennen. We hebben nog geen traditionele problemen als dagen vol regen of een afslaande motor gehad. Ik snurkte zelfs voor mijn doen uitzonderlijk zacht op onze gezamenlijke hotelkamer. Het venijn zit hem dit keer niet in de staart, we rijden vlot en fileloos naar huis. …
Ik eet met mijn gezin en aanhang in een restaurant. Om er te komen moeten we de dam over, iets wat ik geen mens aanraden kan. Ik pak haar hand vast, de ongeschondene. Terwijl ik me door stromen toeristen heen navigeer weet ik zeker dat ik niet voor het leven trouw blijf aan Amsterdam. Sommige …
Op het terras hangen loom hangmatten, een vuur wordt opgestookt in een haard. Een vrouw rijdt haar moeder in rolstoel naar een plekje. Een jongen komt er bij, geeft oma een kus. De cappuccino heeft een herfstblad op zijn schuim. Een donker gezin praat met veel blikkerende tanden van het lachen. ‘Ik ben de baas …
Mijn huishomo kookt vegetarisch voor vijf. Er komen naast hem twee mannen eten, eentje uit zijn huidige en eentje uit zijn voormalige liefdesleven. Ik wil mijn vingers of mond niet branden aan de mogelijke titels, scharrel, date, kwarrel, vriendje, relatie? Mijn vriendin en ik zijn de andere twee eters, liefdevol Haremvrouw 1 en Haremvrouw 2 …
Ik staar door het raam van een auto, bijna dertig jaar van hier. Het is beslagen. Dozen achter, gestreste ouders voor. Zusje huilt. Pas een paar maanden oud, maar al talent voor het uiten van ongenoegen. Voor het eerst is alles in beweging. Het gezin, de aandacht, het huis, de vriendjes, de vaste grond. Laatjes …
Een dag op groen Texel onder een duizeligmakende blauwe lucht. We wandelen door de Slufter. Zoet water mengt zich hier met zout, er zijn zowel meertjes als de zee. Ook het land kan niet kiezen tussen grasvelden of duinen. De wind doet de zon koel lijken. Zeven vrouwen met minstens net zoveel persoonlijkheden lopen en …
We keken altijd het songfestival met het hele gezin. Een zaterdagavond rond de televisie. Niet dat Nederland ooit won, maar het was altijd een feestje. Sinds ik het gezin verliet zag ik het songfestival nog maar sporadisch. Een keer in de stamkroeg die datzelfde jaar dichtging. Een keer met mijn toenmalige vrouw, toen het al …
