Een dag op groen Texel onder een duizeligmakende blauwe lucht. We wandelen door de Slufter. Zoet water mengt zich hier met zout, er zijn zowel meertjes als de zee. Ook het land kan niet kiezen tussen grasvelden of duinen. De wind doet de zon koel lijken. Zeven vrouwen met minstens net zoveel persoonlijkheden lopen en springen en verbranden stiekem. Dit is ons derde jaar samen weg. Waar we het eerste jaar verbaasd waren het zonder ruzie te vervolmaken zijn we inmiddels op elkaar ingespeeld als een groot gezin. Tevredenheid komt vanzelf, alsof het toch een natuurlijk bijproduct is van leven.
