Mijn voeten zijn moe en mijn hoofd is dicht. Met een bos donkerroze rozen en een doos hartjeschocolade ga ik door de donkere maar niet koude lucht van werk naar huis. Langzaam lossen de kleine clustertjes hoofdpijn zich op. Het is net maart, ik sta helemaal aan het prille begin van het gedeelte van het …
Ik heb bij het maken van mijn eigen sites vaak door de bomen het bos niet meer gezien. Ik heb zoveel uitgezocht en veranderd dat ik bijna elke knop en functie van WordPress uit mijn hoofd ken. Ik heb zoveel sites vol technische en vaak Engelstalige tips bezocht dat ik zelf bijna een techneut ben …
Ik fiets langs een meer, door een bos, langs kassen in een veld, een stuk over een fietspadloze 90-km-weg naar het resort. Het blijkt al snel dat ik alleen kort in lege sauna’s piep en een klein rondje in het zoutmeer doe. Ik ben extreem verlegen, niet echt handig, serveersters verstonden mijn bestellingen niet. Het …
We wandelen langs de plassen en moerassen achter het Amsterdamse bos. Het is nog aangenaam rustig op deze warme dag. We sturen een foto naar een vriendengroep, met de opmerking ‘lekker lesbisch wandelen op de zondag’. “Is dat een ding dan?” vraagt een – overigens lesbische – vriendin. Het was meer een grapje, al bestaan …
Deze maandag was niet blauw, maar asgrauw. Door slierten regen en hagel vertrek ik naar Den Bosch. Daar vriezen mijn vingers zo mogelijk nog harder van mijn palmen af, maar dit uitzicht is een stuk kleurrijker. ‘s Avonds gaan we naar het Depressiegala. Ik had geen idee wat ik kon verwachten, maar ik verwachtte zeker …
De zon schijnt en de lucht is strakblauw. We wandelen en waden door modder langs het water, ik in mijn eeuwige laarzen en jas die meer op een cocktailparty past dan bij het bos. Het is zo koud dat ze praat over schaatsherinneringen, af en toe afgewisseld door een verrukte zucht als het licht de …
Het is zondag en op zondag wandelen we richting het bos, waar we bij het café met hangmatten op het terras cappuccino bestellen. Een beetje regen houdt ons niet tegen. Ook niet dat het best wel november is. ‘We lijken wel een getrouwd stel,’ zeg ik, als ik dicht bij de kachel ga zitten en …
‘Is dit nu later, als je groot bent,’ zingt Stef Bos, terwijl ik me over bladbestoven paden naar huis spoed. Ineens sta ik te sniffen, zoals hoort bij het seizoen van de weemoed. Ik knabbel aan de volgende zinnen. ‘We hadden grote dromen, want we waren toen nog klein….de meesten zijn geworden wat ze toen …
Ik kan niet koken. Gelukkig kan ik andere dingen, zoals boodschappen, en bevind ik me bijna altijd in de buurt van iemand die wel de toverkunst beheerst om van zo’n bos rauwe groenten en onaangenaam harde pastabrokken iets eetbaars te maken. Vanavond ging dat mis. Een curry die laf in mijn mond draalde maar in …
