Het is zondag en op zondag wandelen we richting het bos, waar we bij het café met hangmatten op het terras cappuccino bestellen. Een beetje regen houdt ons niet tegen. Ook niet dat het best wel november is. ‘We lijken wel een getrouwd stel,’ zeg ik, als ik dicht bij de kachel ga zitten en mijn schoenen uit een plas manoeuvreer. De parasols zijn relatief waterdicht. Ze kijkt op van haar krant. ‘Acht maanden,’ zegt ze. Het lijkt zoveel langer. Zoveel korter ook. Ik selecteer foto’s uit mijn telefoon, ze drinkt haar cappuccino. De regen ruist, maar raakt ons niet.
