Op het schoolplein werd een blikje heen en weer getrapt. Een klasgenote rookte verscholen achter de golfplaten bijgebouwen, die er al tien jaar stonden en nog steeds stonken naar nieuwe lijm en vervlogen hoop. Mijn haren kleurden donker van het zweet, mijn hart pompte gierend door mijn nog smalle lijf, de hormonen suisden met de …
Ik ben een lesbische vrouw met psychische aandoeningen. Daarmee bedoel ik niet het lesbisch zijn, die ziekte is zo’n 25 jaar geleden geschrapt uit het grote boek der psychische mankementen. Of het vrouwzijn, dat schijnt sinds een eeuw officieel geen zwakte meer te zijn. Maar je kan me hoe dan ook classificeren als een onderdeel …
Ik heb heel lang dagelijks geblogd, zelfs al waren mijn handen aan mijn fietsstuur gevroren of kletste ik op een huisfeest tot half 6 ‘s nachts met kennissen van weer een leven daarvoor. Ik denk dat die tijden voorbij zijn. Op een dag als vandaag kan ik me niet indenken dat het ooit nog gaat …
Niemand past in een hokje, tenzij we een hokje maken voor elk individeel mens. Als ik kijk naar de transgenders en hun waaier aan seksualiteit, of de mensen met een depressie die ook altijd angst en soms een borderlinetrek hebben, of de feministen die de veelal vrouwenonderdrukkende boerka verdedigen als vrije keuze, is het moeilijk …
‘Ik heb last van podiumangst!’ app ik, als ik met mijn pailettenjurkje en zilveren shirt, en duizend roze speldjes, hoedjes en veren veel te naakt in de trein zit.Nog even en dan sta ik op een boot een choreografie te dansen terwijl duizenden mensen naar me staren. Ik weet dat ik dat heerlijk vind. Maar …
Het is vandaag warmetruiendag. De kachel ging op diverse werkplekken een graadje lager met het idee dat er om warm te blijven dikke kabeltruien aan konden worden gedaan. Een jaar geleden zaten we nu in de uitlopers van de Siberische wolf of Russische beer en waren er drie fleecetruien nodig. Vandaag kon ik mijn winterjas …
Het blijft me overkomen, dat ik onderschat hoe zwaar iets kleins telt, hoe erg mijn humeur wordt bepaald door minieme dingen – een nieuwe kast, een gemiste vakantie. Zonder dit dagboek zou ik het misschien helemaal niet registreren. Het overkomt me ook met grotere zaken, een verhuizing bijvoorbeeld, ander vrijwilligerswerk, een nieuwe hobby. Dat ik …
Ik ben chagrijnig en ik heb niet echt een aanwijsbare reden. Misschien is het omdat het op werk nu wat rustiger is, het huis driekwart af is, mijn manuscript ingeleverd. Ik ben de rust het niet meer gewend. Verder korten de dagen wat en heb ik het ook al een keer heel koud gehad. Normaal …
Ik deel mijn huis met een nieuw meubelstuk, Kassie. Kassie is groot, glanzend en in-your-face. Ik kan vrijwel al mijn aardse bezittingen in haar kwijt en misschien ook wel wat onaardse. Toen ik haar voor de eerste keer zag heb ik haar zeker een minuut omhelsd. Dat kan door de drankkeuze bij mijn diner zijn …
