Ik heb mijn leven lang geschreven, maar niet mijn leven lang als nu. Het kwam in episodes van maandenlang schrijven, toen dagen, toen soms. Als ik geluk had. Het keerde terug, maar nog steeds niet zoals nu. Tot ik die opdracht kreeg, uit onverwachte hoek. Schrijf een gedicht. Ik schreef het. Ik hervond iets dat ik ooit had en daarna altijd gemist heb. Het was 30 oktober 2016. Twee uur later schreef ik mijn eerste blog in 100 woorden. Het enige waar ik echt spijt van heb in mijn verloren jaren, zijn al de woorden die het papier nooit raakten.
