De herfst heeft er maling aan dat onze klokken op winter staan. Maar om half vijf is het amberkleurige licht weg en het oranje-bruine parket donker. Ik probeer s’ avonds mijn eigen gloed op te werpen in mijn roodgebloemde jas, maar ik doe het de zon niet na. Ik ga langs het nieuwste lid van de “break-up-club”. Een term verzonnen toen het homohuwelijk in de VS werd ingevoerd, en we de bitterzoete grap maakten dat wij al een homoscheiding hadden. Ik voel me triestig, om het soms terug willen zetten van de tijd. Het leven heeft er namelijk maling aan.
