Zo’n dag waarop ik niet ontbijt, niet lunch en thuisbezorgd komt voor het avondeten. Sociaal contact beperkt is tot appjes. En ik me dan, na de inspannende smartphone-oefening, toch op mijn fiets hijs. Naar de bar waar iemand die ik ken optreedt. “Ben je niet de ex van?” is de eerste zin die ik hoor. Jammer dat ik in een alcoholvrije maand zit. Maar dan komen mijn vrienden, is de band fantastisch, loop ik tegen een lang uit het oog verloren studievriend aan. Als ik weer naar huis race, de wind in mijn haar, weet ik dat mijn ogen stralen.
