Even langs in Rotterdam bij mijn zus. Haar wildkleurige kat knuffelen. We eten een stamppot, drinken een rode wijn. Of twee. We kijken de foto’s van haar reis naar ons broertje in Australië. Twee keer zijn we er als gezin geweest. De derde keer ben je Australiër, zoals broer bewees. Ik denk dat ik het de eerste keer al was, zodra ik het regenwoud opsnoof. Spotify gooit me midden in mijn groeiende heimwee, of moet ik zeggen weltwee, langs de ons onbekende Linde Schöne. Ze schraapt haar liefde van de vloer. Ik geloof dat ik precies weet wat ze bedoelt.
