Ik word wakker in dezelfde nachtmerrie als ik in ging slapen. Trump is president-elect, Brexit is aangenomen, de slachtpartij van Native Americans is met kalkoen gevierd terwijl diezelfde mensen schoon water wordt weerhouden, en ‘Ja maar Sylvana Simons…’ is een reden voor ongebreideld racisme in eigen land. Maar op microniveau is het evenwicht hersteld. Mijn huishomo en ik zijn weer samen een stelletje, hij vindt zijn gestolen fiets terug op de kade en we krijgen een nieuwe vaatwasser. We besluiten in onze ochtendjas, met de kat op schoot, naar Netflix te kijken. Te genieten van de stilte voor de storm.
