Eten bij mijn ouders is een andere beleving geworden nu ik tijdelijk bij ze woon. Er is nog steeds een afspraak noodzakelijk, want anders gaan we allemaal gewoon onze eigen gang. De reistijd is aanmerkelijk korter dan vanuit mijn voormalige Amster- of toekomstig Rotterdam. En verder is het als vanouds gezellig, met voor- en nagerecht erbij. Er zijn wat minder updates, wat meer aandacht voor ons gezamenlijke en mijn niet-gezamelijke verleden. Waar de eerste makkelijkere onderwerpen zijn en de laatsten soms moeilijk om te betreden. Ik eindig zoals vroeger; nog even met mijn hoofd op pap’s schouder. Omdat het kan.
