Het is een goede vrijdag. We hebben onze campingstoelen neergezet bij het meer, omdat het balkon te heet is. Een luxeprobleem. Ik zit voor de stoel tussen de eendenpoep in het gras, en lees binnen een uur of vier een boek over autisme uit. Mijn laatste psycholoog opperde eens autisme, maar ik ben daar nooit …
Mijn huishomo zit wat minder lekker in zijn vel, mijn huismeisje nog minder en ik ben ongesteld. Het resultaat bestaat vooral uit hangen op de bank, mopperen op de wereld in het algemeen, de onze in het bijzonder. Vrijdagavonden waren vroeger anders. De kroeg, een volgende bar, een wild feest, een onbekend meisje of de …
Mijn huishomo is plotseling vrij. Ik heb mijn tweewekelijkse werkloze woensdag. Om half 1 scharrelen we daarom nog in onze ochtendjas rond, eten broodjes met vlokken en peuteren wat slaap uit onze ogen. ‘ Lekker lui,’ noemt hij ons. Buiten lijkt er een serieuze zomerstorm gaande, maar niet iets wat vandaag kan deren. Ik schep …
Filosofie op de vrijdagochtend: hoe hard we allemaal proberen controle te hebben op wat er gebeurt in het leven. Hoe iedereen lijdt aan risicomijding en gelooft in de schijnzekerheid van statistieken. Het geestelijk welzijn wordt geregeerd door angst voor wat we niet naar onze hand kunnen zetten of in onze spreadsheet kunnen berekenen. We hebben …
Vandaag ruikt mijn muffe kantoortuin ongewoon naar bloemen. Niet de vroege lentebloemen, de aarzelende eerste bloesems, die op dit moment allemaal weer in ijspegels zijn veranderd. Meer de indringende geur van een oud vrouwtje dat te lang tussen de gerania en toiletverfrisser heeft gestaan. De schuldigen zijn de hyacinten van een goede-doelenactie vorige week vrijdag. …
In sommige hotels zie je het nog steeds: kamer dertien wordt overgeslagen, er is geen knopje voor de dertiende verdieping in de lift. Bijgeloof dicteert ons dat het nummer ongeluk brengt. Vooral als de dag op een vrijdag valt. Vandaag is het dan zo’n dag. De sneeuw blijft niet plakken op de grond maar valt …
Het is vrijdag en ik voel me onevenredig moe. Waarschijnlijk een kleine jetlag van de wintertijd, of een staartje van het griepvirus. Het kan ook zijn dat ik totaal geen zin heb om me naar hockeytraining te slepen. Het voelt weer alsof ik 15 ben. Maar ik weet nu hoeveel erger het is als je …
Ik was pas zeven jaar oud. En toch waren het al roerige tijden. De speelhoeken moest ik verlaten. Ik kon alle letters van het alfabet al in schoonschrift schrijven. Ik kreeg geen stickertje meer bij mijn naam als ik de tafel goed had opgezegd. Juffrouw Anja was voorbijZe maakte al die mooie rode krullen in …
