Mijn huishomo zit wat minder lekker in zijn vel, mijn huismeisje nog minder en ik ben ongesteld. Het resultaat bestaat vooral uit hangen op de bank, mopperen op de wereld in het algemeen, de onze in het bijzonder. Vrijdagavonden waren vroeger anders. De kroeg, een volgende bar, een wild feest, een onbekend meisje of de relatie van dat moment. Maar om heel eerlijk te zijn eindigden ze toen ook al op diezelfde bank, met diezelfde man, in diezelfde houdgreep. Ik ben in veertien jaar niets opgeschoten met mijn leven. Of ik heb veertien jaar geleden al de juiste keuze gemaakt.
