Mijn kat vangt de eerste zonnestralen van het jaar op, uitgestrekt op bed. De oorlog in onze Oosterse achtertuin is voor haar een ver-van-ons-bed-show. Niets aan de hand, zolang het maar niet zo dichtbij komt dat het haar zon blokkeert. Ondertussen komen op mijn tijdlijn de foto’s voorbij van Oekraïners met hun kat op de …
Haast ongemerkt sluipt een zachte lente in een zonnige zomer. Misschien is dit seizoen elk jaar overvloedig, zie ik het nu pas voor het eerst echt. Of is de aarde onherroepelijk aan zijn opwarming begonnen. Hoe dan ook is dit jaar alles anders. Dit jaar kan ik geen twee weken naar een Zuid-Europees land vluchten …
Ik loop met mijn te-koude-zomerjurk en mijn te-koude-lentejas over de te-koude-straat langs kraampjes waar mensen zitten te bibberen achter tweedehands boeken, skelterhelmen en ondefinieerde rotzooi. ‘Wat een troep,’ zeg ik, te luid. De man in het kraampje naast me kijkt me aan zonder een spier te verrekken. Waarschijnlijk is hij het met me eens. Als …
Het is dat rare moment in het vroege voorjaar dat het licht verlengd is, ik op mijn balkon kan zitten, maar al moe word van een tripje naar de supermarkt. Terwijl mijn hoofd nadenkt over werkdagen met lunchtripjes en avonden in het park gevolgd door een wandeling door de nog zwoele lucht en wellicht een …
Er was iets van dageraad toen ik op het onchristelijke of onmozese of ongoddelijke tijdstip van half 8 mijn trein betrad. Toen ik er rond half negen uitklom was de lucht een onwerkelijk blauw en glom de zon net boven de daken uit. In onfebruarische overmoed haalde ik een cappuccino onderweg, alsof ik de wereld …
De wereld geeft nog een voorschot van de komende lente, of een overschot van de overvloedige zomer. We fietsen naar een terras aan een meertje voor een cappuccino. Daarna naar huis voor een koffie op het balkon, waar we tien foto’s voor ons boek selecteren. ‘s Avonds is de warmte nog niet gaan liggen, dus …
Ik ben te vroeg bij het transferbusje. Vanochtend was mijn jasje nog te koud, maar nu is de oktoberlente begonnen. De chauffeur is praatgraag, zoals al de kranige gepensioneerden die bijverdienen in ons vervoersbedrijf. Hij stelt vragen over ‘GGZ’, waar we naast staan. Hij heeft oprecht geen idee. Tegenwoordig struikel ik over mensen die de …
Met drie vrouwen, een man en een baby bezoeken we het bloesempark in het Amsterdamse Bos. Nog geen twee dagen geleden waren de kersenbomen gehuld in dwarrelende wolken van bloemblaadjes, maar helaas blijkt het Japanse lentefeest voorbij. Wat verdwaald roze zoekt nog naar onze haren, terwijl ik de baby bescherm tegen de door bomen gefilterde …
De zomertijd is ingegaan, de lente lonkt over groene velden. Toen de warmte hoorde te komen is het eigenlijk pas winter geworden, maar vandaag lijkt die echt over. Ik weet dat het schijnzomer kan zijn, maar geniet er alvast met volle teugen van. Het is zo mooi buiten dat ik zelfs geen zin heb in …
