De wereld geeft nog een voorschot van de komende lente, of een overschot van de overvloedige zomer. We fietsen naar een terras aan een meertje voor een cappuccino. Daarna naar huis voor een koffie op het balkon, waar we tien foto’s voor ons boek selecteren. ‘s Avonds is de warmte nog niet gaan liggen, dus doen we de kaasfondue buiten. Daarna haal ik eten dat mijn zus over heeft uit een te goed gevulde ‘to good to go’-zak (als je het nog niet kent, download de app). Een wilde zaterdag anno 2018. Maar wil niet iedereen eigenlijk zijn streken afleren?
