Ik lees een artikel over een vrouw met het levensmotto ‘Shoot, Aim, Ready.’. Kortgezegd zegt ze eerst ‘Ja’ en zorgt daarna dat ze het voor elkaar krijgt. Het lijkt een beetje op hoe ik mijn wereld heb ingericht. Vroeger reageerde ik niet op impulsen totdat ik ze tot pulp had geanalyseerd. De uitkomsten van een beslissing waren net zo verrassend, maar dan met een heleboel meer stress. Nu word ik regelmatig door een verkeerde keuze ingehaald, of raak ik in een slechte voorbereiding verdwaald. Ik kom lang niet altijd meer tot ‘Ready’. Maar ik schiet wel, nog voordat ik richt.
