Het is geen wedstrijd. Ik vergeet dat vaak. Als ik door de tijdlijnen scroll vol mensen die wat anders doen met hun leven. Als ik dwars door mijn eigen lichamelijke of psychische grenzen heen ga. Als ik met mijn meisje het gras van de buren of de relaties van anderen bekijk. We strijden niet, niet om de beste baan, de mooiste auto, de beste prestatie, de zinvolste dagbesteding, het hardste werken, de mooiste zonsondergang zien. Het leven is niet maakbaar, het hangt vooral van toevalligheden aan elkaar. Maar als het toch een wedstrijd was, dan won ik hem dit jaar.
