Na morgen heb ik vakantie. Niet met wuivende palmen en een aanstormende zee. Met een week van optredens en een week verhuizen. Maar toch, vakantie. En het blijft maar eindeloos zomer. We lunchen bij een nieuw tentje op oud gras. Naast brood en beleg een lep blaadje sla, een klomp huzarensalade en een schijf ananas. Haar muntwater heeft een houdbaarheidsdatum van december 2017. We hebben allebei geen trek om er iets mee te doen. Ik ben niet iemand die er iets van zegt. Zij heeft er geen zin in. En na morgen, na overmorgen, na deze dagen, zijn we weg.
