Ik loop met een blauwe zeeman-tas met acht verpakkingen medicatie van de apotheek. Een straathoek in Amsterdam-West is niets bij de hoeveelheid drugs die ik meesleep. De helft is bedoeld om hooikoorts tegen te gaan, een fenomeen dat afgelopen jaar plotseling opdook in mijn leven, compleet met rode tranende schilferende ogen, niesbuien, neusverstoppingen en eczeemplekken. Allemaal dingen die ik eerdere voorjaren wel heb gehad, maar nog nooit allemaal zo verschrikkelijk tegelijk. Nu moet ik tijdens een lange avond op stap met een zeeman-tas. Het is niet anders. Ik mag van geluk spreken dat ik hem maar ếến keer laat liggen.
