Ik ontmoet mijn schoonzusje voor het eerst, in het Westerpark. Geen logische plek, ik was een Oostamsterdammer. Ik weet niet in hoeverre dat in andere steden geldt, maar in de hoofdstad wisselen de meeste mensen niet meer van windstreek. ‘Een weekendje weg dus?’ vraagt het meisje dat zoveel op mijn vriendinnetje lijkt. ‘In het huis van mijn ex-vriendin,’ zeg ik, iets dat waarschijnlijk meer vragen oproept dan antwoorden, maar ze stelt ze niet. We staren samen naar de weg waar mijn vriendin aan zal komen rijden. Een stilte die ongemakkelijk had kunnen zijn, maar dat tussen verwante angsten niet is.
