Ik had vandaag een lastige keuze; gebruik ik een bètablokker voor een presentatie of toneel? Dertig jaar ben ik van paniekaanval naar paniekaanval gerold zonder die dingen, maar nu ik ze heb merk ik hoe belemmerend het leven zonder was. Mijn hart en bloeddruk zijn in orde, mijn hartslag zo hoog dat de assistente me na de test niet zonder pillen naar huis durfde te sturen. Nu stop ik op gezette tijden, zonder de angst te doven, mijn zweet-, tril-, bloos- en stotterapparaat. Ik kom bijna zonder kleerscheuren door alledag heen. In zekere zin is deze lastige keuze een luxeprobleem.
