Vroeger had je discriminatie. De vorige eeuw kwam daar grofweg de splitsing racisme, seksisme, validisme en ageisme in. Tegenwoordig bespeur is ook dingen als klimaatisme, forumvoordemocratieisme en normisme (met substromingen als wittecisman-isme en neurotypisme). Kortweg: in allerlei groepen leeft er geïnternaliseerde discriminatie jegens allerlei andere groepen. Dat is natuurlijk niets nieuws, maar nieuw is wel hoe moeilijk het is om me met een genuanceerde mening staande te houden. De beste manier om mezelf te corrigeren als ik een -isme toepas is naar anderen blijven luisteren. Dat lukt niet als luisteren naar een ‘verkeerd’ geluid me meteen tot ‘verkeerd’ persoon brandmerkt.
