Ik keek strak voor me uit toen ik de trein uitstapte.Twee jongens passeerden me, op een station waar zelden iemand passeert. Even later keek ik kort om. Twee onherkenbare capuchons spoten iets op de trein die net even stilstond op het tegenoverliggende spoor. Ik keek weer strak voor me uit en zocht de foto-app op mijn telefoon. Een snelle klik, en nonchalant verder. Een trein denderde langs, ik schrok, maar de jongens liepen alweer veilig voorbij. Ze waren op een spoor, bijna letterlijk voor een trein en maakten er een sport van… te leven. Vreemd genoeg ontroerde dat mij.
Gerelateerde berichten
Band
Zo’n dag waarop ik niet ontbijt, niet lunch en thuisbezorgd komt voor het avondeten. Sociaal contact beperkt is tot appjes. En ik me dan, na…
Homoscheiding
De herfst heeft er maling aan dat onze klokken op winter staan. Maar om half vijf is het amberkleurige licht weg en het oranje-bruine parket…