De generale repetitie gaat niet vlekkeloos, toch voelt het als een overwinning. Het is meer dan een verandering van haar, make-up, tekst, geluid. Ik leef een uur in een andere huid. Je kan overal heen gaan en toch kom je jezelf tegen. Ooit droeg ik maskers en hield me door een ander te zijn in leven. Niets verloste me echter van mijn eigen bekritiserende stem. Hoewel ik die stem meer klanken heb kunnen geven is er iets rustgevends aan weten dat ik dit masker nog kan dragen. En dan, voor heel even, echt iemand anders kan zijn dan ik ben.
