Ik heb altijd moeite gehad met cadeaus geven. Maar ik nam als puber regelmatig bloemen voor mijn moeder mee. Ook nu merk ik dat het me trekt, als het eigenlijk niet verwacht wordt. Chocola voor een date, een tastbaar stukje van een vakantie, ansichtkaarten met mijn gedicht. Ik knutsel zelfs, met mijn pijnlijk onervaren handen en veel te veel liefde. Wat ik ooit afschreef als ‘niets voor mij’, trekt me juist heel hard. Als er maar geen faalmogelijkheden zijn. Zoals mijn huishomo, tot mijn oneindige verrassing, zei toen hij me in een berg spullen vond: “dit is echt jouw ding.”
