Er was een tijd dat ik niets meer durfde. Zelfs uit huis stappen voelde pijnlijk aan op mijn huid. Alles was een waas van angst. Toen gebeurde het allerergste en allerbeste tegelijk. Ik raakte dat leven kwijt. Ik begon aan alles wat ik niet meer kon, omdat het alternatief sterven was. Ik vond een toneelgroep, waar ik bij ben gebleven. Ik haat ze elke week met heel mijn hart, ik hou er nog vele malen meer van. Dankzij hen voelt al het andere simpel, dankzij hen voelt zelfs het ergste haalbaar. Ik wil niet meer zonder. Misschien moet dat toch. #dagin100woorden
Help me om dat wat ik grondig haat, liefheb en nodig heb te redden. Teken de petitie.
