Op mijn werk zijn we 1 mei vrij. Dat komt omdat we ambtenaren zijn, schijnt. En die werken niet op de dag van de arbeid, of die vinden een extra dag vrij in mei gewoon te lekker om op te geven. Hoe het ook zij, ik had er niet zoveel aan als gehoopt. De meizon liet zich geen moment zien op mijn balkon, tot een uur of half zeven. De kleine frustraties van het leven. Nu kon ik niet anders dan wat muziek luisteren en artikelen bewerken, de afwas doen en de prullen opruimen. Niets mis met een emotieloze dag.
Gerelateerde berichten
Band
Zo’n dag waarop ik niet ontbijt, niet lunch en thuisbezorgd komt voor het avondeten. Sociaal contact beperkt is tot appjes. En ik me dan, na…
Homoscheiding
De herfst heeft er maling aan dat onze klokken op winter staan. Maar om half vijf is het amberkleurige licht weg en het oranje-bruine parket…