Ik krabbel weer op en kijk wat er de afgelopen halve week in de wereld gebeurd is. De zonsondergang gisteren is de grootste hit. In talloze vormen en kleuren komt het op mijn tijdlijnen voorbij. Vandaag was het naargeestig en donker, maar daar hoor ik niemand over. Soms maken we ons alleen nog druk om schitterend kleurenspel, geweldige feestjes, vrolijke dagen, alsof we collectief iets willen vieren. Ik kan me behoorlijk beroerd voelen, ook tijdens zo’n schitterende zonsondergang. Of juist weer een beetje mens als de wolken zich aan de hemel opstapelen. Soms is grijs onverwacht ook heel erg mooi.
