Lieve medenederlanders,
Ik ben woedend. Jullie ook? Vorige week was de sinterklaasintocht, en gelukkig is dat vreedzaam gelopen. Ik hoor overal de zucht van verlichting. De kinderen kregen niets van de volwassenstrijd mee.
Ik ben het er mee eens dat we een kinderfeest ver van een volwassen ruzie moeten houden. Maar de pro-pietendemonstranten moesten demonstreren in vakken – is dit een feestje of een burgeroorlog?- en antipietendemonstranten werden met onnodig geweld opgepakt en vastgehouden in een garage bij 4 graden.
Massa’s kunnen gevaarlijk zijn en het blijft een kinderfeest. Dus misschien kan ik deze aanpak net, net door de vingers zien. Maar waarom is onze nieuwe sinterklaas, de man die rozen uitdeelt, weggestuurd? Omdat zo’n vreedzaam gebaar woede kan uitlokken? Moeten we dan niet juist die woede aanpakken, deze sint beschermen?
De druppel is @teamparaatheid, die een inmiddels verwijderde tweet stuurde over ‘wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de parate eenheid’, vergezeld door een foto van de eenheid in volledige pietenuitrusting. Dat zijn onze wetshandhavers. Degenen die neutraal zijn. Of je nou voor of tegen piet bent, dit is niet grappig. Het is moraliserend. Het zegt dat zij wel even vertellen hoe wij ons horen te gedragen.
Dus ja, lieve medenederlanders, ik ben woedend dat we niet woedend zijn dat er zo met ons wordt omgegaan. Ik vind dat we allemaal redelijke mensen zijn die hieruit moeten kunnen komen. We worden collectief behandeld als een groep kleine kinderen die op het punt staat een sugarhigh te krijgen. Met de demonstratievakken, paraatheid, wegsturen van vreedzame mensen, harde en onwettige optredens.
Natuurlijk denk ik dat we deze aanpak best verdienen. Dat bewijst de man met het kapmes, de graffiti bij de bakker, de eindeloze, bijna bedreigende discussies. Ik ben niet woedend omdat de politie tegen ons optreedt alsof we een groep kinderen zijn. Maar ik ben woedend dat we het daar kennelijk mee eens zijn. Waarom zijn we niet absoluut verslagen dat het in Nederland nodig is om al onze grondrechten af te nemen voor een discussie om een kinderfeest?
Het maakt niet uit of je voor of tegen Piet bent, er worden hier mensenrechten geschonden, demonstratierechten verdoezeld, vreedzaamheid aangepakt, neutraliteit van instanties door het slijk gehaald. Angst regeert.
Waarom zijn we niet met z’n allen kwaad dat dat nodig is? Waarom staan we niet vol vuur te schreeuwen dat we er zelf echt wel uit komen, dat we volwassen zijn, dat deze verregaande inmenging in ons persoonlijke leven de politie niets aangaat? Waarom zijn we niet collectief beschaamd, geraakt, verbijsterd, verontwaardigd, in diepe rouw dat dit gebeurt op ons grondgebied?
Ik wil een barricade, eentje waar we allemaal op kunnen klimmen. Eentje van mensen die niet persé op een barricade hoeven, maar klaar zijn met deze idiotie. Eentje vol met pro- én antipieten, die vinden dat het genoeg is geweest. Vol mensen die vinden dat we allemaal samen kunnen leven. Dat de wereld al woest genoeg is zonder neergeslagen te worden in je eigen land, omdat je sterk voor iets voelt of om wat je gelooft.
Het adequate optreden heeft ervoor gezorgd dat de intocht zonder incidenten verliep. Maar ook ervoor gezorgd dat dit geen kinderfeest meer is, maar een verzwaard politie-optreden. En ik ben woedend, woedend, woedend, omdat we dat voor lief nemen, omdat we dit gelaten ondergaan, omdat dit optreden kennelijk nodig is.
Want niemand protesteert. Je hoort de krant er niet over, het journaal, er staan geen mensen te schreeuwen op straat. Dit is groter dan het kamp waar we voor staan, en toch houdt iedereen zijn mond. Waarom is dit geen enorme rel? Waarom zijn we er tevreden mee om of doof, of stom, of doofstom te zijn als iets maar zijdelings raakt aan Zwarte Piet?
Lieve medenederlanders, ik ben woedend. Zijn jullie dat niet?
