Ik zie mezelf als iemand die geluk heeft. Het meisje winnen dat ik wil, de baantjes krijgen waarvoor ik mijn sollicitatie-angst heb doorbroken, mijn studie halen, een plek vinden als ik ergens wil wonen, antidepressiva hebben die werken… Terwijl ik, als ik terugdenk, een minstens even lange lijst kan opstellen waarom ik ongeluk heb. Depressies, uitgekafferd op een sollicitatiegesprek, afgeblaft in een rij-instructeurauto, op het matje geroepen bij een baan, het verkeerde huis, een scheiding. Maar in de samenvatting van mijn leven zie ik die dingen zelden terug. Mezelf zien als iemand die geluk heeft, dat is waarschijnlijk mijn geluk.
