De zon schijnt al uren en binnen is het warm. Ik ben ver over mijn activiteitentax heen, maar trek toch elk half uur even de dikke gordijnen open. Ik zou naar een voorstelling in het park moeten, een terras in de zon, een barbecue misschien. Of op het balkon. Het is een van mijn meest gekmakende neurotische trekken, me niet kunnen neerleggen bij het feit dat ik niet altijd genoeg energie heb, zelfs niet als de zon eindelijk schijnt. Ik wil het beste, het meeste, alles, halen uit de zomertijd. Maar soms is dat beste in bed met een boek.
