Het is weer de IkPas-maand, alcoholvrije tijd. Elk jaar doe ik minstens één keer mee aan de ‘officiële’-IkPas-periodes. Om te zien of ik de drank de baas ben, en de drank niet de baas over mij. Ironisch genoeg ben ik in deze droge maand doorweekt als ik op het station aankom. Een vroeg voorjaarsbuitje, noem ik het, want zodra het nieuwe jaar begint vind ik de winter wel voorbij. Zelfs als er ijsbloemen staan op het enige raam met enkel glas. Die zijn niet meer van deze tijd, zoals telefoons met draden, cd’s en elke dag een paar glazen wijn.
